Spektakle

Nikt nie współpracował z Gauthier Dance tak wiele razy, jak wielki włoski esteta tańca. Utwory Mauro Bigon­zettiego są integralną częścią repertuaru zespołu od pierwszego sezonu w 2007/08. Niedawno Eric Gauthier włączył wymagającą fizycznie choreografię Pression z High Five do programu jubileuszowego 15 YEARS ALIVE.

Osoby znające twórczość Bigon­zettiego nie będą zaskoczone żywiołem, jaki wybrał dla niego Eric Gauthier: Ziemię. W końcu urodzony w Rzymie artysta znajduje inspirację do niej tuż za progiem – we wsi w regionie Marche, w której osiedlił się dawno temu. Jednym z jego powtarzających się tematów jest siła natury, co można zobaczyć w jego autorskim dziele Cantata, w którym rodzima muzyka południowych Włoch i zżyta społeczność wiejska łączą się w bujną celebrację życia. Pietra Viva to tytuł żywiołowego pas de deux, które stworzył dla Gauthier Dance w 2011 roku.

Pierwszy utwór, który Sharon Eyal stworzyła specjalnie dla Gauthier Dance, był „cichym grzmotem” – jej zwodniczo eleganckim, ale podstępnym pas de trois do spektaklu The Seven Sins. To, co wciąż tliło się pod powierzchnią w Point, teraz stanie w płomieniach. Bo jaki inny element byłby bardziej odpowiedni dla tej gwiazdy choreografii niż... Ogień? Po Seven Sins Envy, w ELEMENTS Sharon Eyal powraca do dużej obsady, z której zasłynęła. W niezwykle skoncentrowanym, skrupulatnym procesie pracy Eyal regularnie tworzy układy grupowe, które mają niemal hipnotyczny efekt, przekształcając tancerzy w pojedynczy, oddychający organizm. Tak precyzyjny, rytmiczny i nieustępliwy jak mechanizm zegara. Tak potężny i niepowstrzymany jak morze płomieni.

Czy to dlatego, że dorastał na Krecie i zna Wodę od dzieciństwa? W każdym razie jedno jest jasne: Andonis Foniadakis wie, co to płynność. Każdy, kto widział oszałamiającą symfonię taneczną Streams, którą stworzył na dziesiątą rocznicę Gauthier Dance w 2017 roku, zgodzi się z tym. Nikt przed nim nie pokazał tancerzy tak płynnie, organicznie, elastycznie. Niewielu przed nim rzuciło im tak duże wyzwanie w tym samym czasie. Szybkie zmiany i skomplikowane podnoszenia sprawiają, że choreografie Foniadakisa są notorycznie trudne do zatańczenia. Imponująca wirtuozeria i mnóstwo atmosfery zostały również zademonstrowane w jego drugim dziele dla Gauthier Dance AELLΩ. Solo dla tajemniczego ptasiego stworzenia spowitego mgłą było wkładem Foniadakisa w The Dying Swans Project. Oczekiwania co do trzeciej współpracy nie mogłyby być wyższe.

Louise Lecavalier jest ikoną współczesnego tańca z Kanady. Eric Gauthier podziwia tę legendarną liderkę zespołu Édouarda Locka La La La Human Steps od czasów, gdy uczęszczał do szkoły baletowej w Toronto. Punk, siła fizyczna i niesamowita szybkość, które wnosiła do tańca, nigdy wcześniej nie były widziane, a już na pewno nie u kobiety. Do dziś zachowała swoją nieokiełznaną naturę i dzikość. Nic więc dziwnego, że podejmie się żywiołu Powietrza. A może lepiej powiedzieć Burzy w jej przypadku? Tak czy inaczej, jej utwór dla Gauthier Dance wstrząśnie wszystkim. Światowa premiera Louise Lecavalier będzie premierą pod dwoma względami: zamiast układać choreografię dla siebie, po raz pierwszy stworzy utwór dla innego zespołu. Nawiasem mówiąc, zmienia również żywioł. Dzieje się tak, ponieważ jej nowe solo częściowo podejmie So Blue, jej debiut choreograficzny z 2012 roku, którego tytuł przywodził na myśl Wodę.