Terminy:
CISZA/SILENCE
Balet
Choreografia:
Ivan Cavallari
Kompozytor:
Ludvig van Beethoven
Data premiery:
11.05.2019
Czas trwania:
ok. 2 h (1 przerwa)
Realizatorzy:
kierownictwo muzyczne:
Michał Kocimski
choreografia:
Ivan Cavallari
dekoracje, kostiumy:
Anna Chadaj
reżyseria światła:
Michał Głaszczka
projekcje video:
Krzysztof Niemczycki
asystent choreografia:
Natalia Fedorowa, Grzegorz Brożek
inspicjenci:
Anna Krzemińska, Mariusz Caban
Silence / Cisza
Spektakl baletowy z udziałem orkiestry w dwóch częściach.
Historia Ludwiga van Beethovena była interpretowana przez artystów różnych epok. Rozpoczynając pracę nad „Ciszą”, skupiałem się przede wszystkim na dorobku muzycznym kompozytora. Była to pierwsza iskra, która zapoczątkowała projekt i z czasem przerodziła się w niesłabnącą inspirację.
Fabuła spektaklu skupia się na różnych aspektach życia kompozytora, niekoniecznie w porządku chronologicznym. Niektóre – wydawałoby się – detale mogą stać się początkiem kolejnego etapu życia, rytuałem przejścia. Odniosłem się między innymi do tragicznego wydarzenia, a mianowicie postępującej głuchoty Beethovena. Jednak moją myślą przewodnią było przede wszystkim przedstawienie muzycznego testamentu genialnego kompozytora.
To, co intryguje mnie najmocniej w twórczości Beethovena, to sposób, w jaki odkrywa nasze człowieczeństwo, a także kwestie życia i śmiertelności. Muzyka Beethovena jest ogromną falą, która nakrywa nasze ciało i spowija duszę. I właśnie tam, w duszy muzyka, rodziły się mistrzowskie kompozycje. Powstawały z pominięciem zmysłu słuchu; absolutny zmysł muzyczny, jaki posiadał Beethoven okazał się być nieprzezwyciężony. Dlatego też jego kompozycje są szczególnym darem dla ludzkości, fragmentami duszy człowieka genialnego.
Trzecia część choreografii, zatytułowana „post-mortem” stworzyła szczególną przestrzeń do interpretacji strony muzycznej jak i do uwypuklenia istoty przedstawienia. Zespolenie nut (białych i czarnych) oraz osiągnięcie przez nie idealnej harmonii to symbol perfekcji, która może zostać osiągnięta tylko poprzez pełne zaangażowanie i metafizyczne połączenie ze sztuką.
Spektakl baletowy z udziałem orkiestry w dwóch częściach.
Historia Ludwiga van Beethovena była interpretowana przez artystów różnych epok. Rozpoczynając pracę nad „Ciszą”, skupiałem się przede wszystkim na dorobku muzycznym kompozytora. Była to pierwsza iskra, która zapoczątkowała projekt i z czasem przerodziła się w niesłabnącą inspirację.
Fabuła spektaklu skupia się na różnych aspektach życia kompozytora, niekoniecznie w porządku chronologicznym. Niektóre – wydawałoby się – detale mogą stać się początkiem kolejnego etapu życia, rytuałem przejścia. Odniosłem się między innymi do tragicznego wydarzenia, a mianowicie postępującej głuchoty Beethovena. Jednak moją myślą przewodnią było przede wszystkim przedstawienie muzycznego testamentu genialnego kompozytora.
To, co intryguje mnie najmocniej w twórczości Beethovena, to sposób, w jaki odkrywa nasze człowieczeństwo, a także kwestie życia i śmiertelności. Muzyka Beethovena jest ogromną falą, która nakrywa nasze ciało i spowija duszę. I właśnie tam, w duszy muzyka, rodziły się mistrzowskie kompozycje. Powstawały z pominięciem zmysłu słuchu; absolutny zmysł muzyczny, jaki posiadał Beethoven okazał się być nieprzezwyciężony. Dlatego też jego kompozycje są szczególnym darem dla ludzkości, fragmentami duszy człowieka genialnego.
Trzecia część choreografii, zatytułowana „post-mortem” stworzyła szczególną przestrzeń do interpretacji strony muzycznej jak i do uwypuklenia istoty przedstawienia. Zespolenie nut (białych i czarnych) oraz osiągnięcie przez nie idealnej harmonii to symbol perfekcji, która może zostać osiągnięta tylko poprzez pełne zaangażowanie i metafizyczne połączenie ze sztuką.
Ivan Cavallari
„Cisza/Silence” to kolejna rzecz o tym, że doświadczanie sztuki [...] jest jednym z tych nielicznych dostępnych nam zjawisk, które nadają głębszy wymiar naszemu istnieniu, a i pozwalają poczuć się (a może nawet stać) lepszymi.
Powstała impresyjna opowieść o Ludwigu van Beethovenie. Dzieje genialnego kompozytora dotkniętego głuchotą stały się inspiracją do rozegranego na wielu poziomach emocji widowiska, którego moc wyznacza muzyka. Choreograf starannie wykorzystuje siłę VIII Symfonii, Wielkiej fugi, V Koncertu fortepianowego.
Osoba twórcy została sportretowana w trzech symultanicznych postaciach: jako Beethoven-Człowiek (ekspresyjna kreacja Dominika Senatora), Beethoven-Kreator (Tomu Kawai) i Beethoven-Geniusz (Yuki Itaya): Człowiek doświadcza pełnej gamy uczuć, nadziei i lęków, Kreator tworzy, Geniusz musi zmierzyć się ze swoją wielkością i poczuciem misji. Odtwórcy głównych ról wykazali się dużą wrażliwością na niuanse ruchu zaplanowanego przez choreografa.
„Cisza” jest doskonałą impresją na temat genialnego kompozytora – dzięki ciekawej, wciągającej w wir scenicznych zdarzeń choreografii i zespołowi [...] utrzymuje napięcie i przedstawianym postaciom nadaje wymiar artystyczny.
RECENZJE
Muzyka w sposób płynny łączyła się z ruchem, tworząc tym samym przestrzeń dla materializacji idei harmonii poprzez sztukę. Założenia te realizują się również w pozostałych elementach inscenizacji, jak dyskretnie stylizowane kostiumy i rekwizyty, subtelna kolorystyka wizualizacji oraz starannie wyreżyserowane oświetlenie. Z uznaniem należy także podkreślić, że zamiast monumentalnego i patetycznego widowiska, Cavallari stworzył przedstawienie będące przykładem osobistej refleksji. Zarówno od strony formalnej, jak i wyrazowej charakteryzuje się finezją, prostotą i elegancją. To wielkie wyzwanie dla zespołu tancerzy, by ucieleśnić idee nie zawsze oczywistego piękna i niezwykłości sztuki Beethovena, a przy tym nie popaść w emfazę.
To nie jest spektakl, na którym krzyczy się WOW! Wymaga skupienia — w śledzeniu postaci, muzyki, dekodowaniu choreografii. To świat, który nie wciąga sam w siebie, ale taki, w który ze skupieniem, uważnie trzeba wejść. I to jest, jak dla mnie, jego siła.
„Cisza/Silence” to kolejna rzecz o tym, że doświadczanie sztuki [...] jest jednym z tych nielicznych dostępnych nam zjawisk, które nadają głębszy wymiar naszemu istnieniu, a i pozwalają poczuć się (a może nawet stać) lepszymi.
Powstała impresyjna opowieść o Ludwigu van Beethovenie. Dzieje genialnego kompozytora dotkniętego głuchotą stały się inspiracją do rozegranego na wielu poziomach emocji widowiska, którego moc wyznacza muzyka. Choreograf starannie wykorzystuje siłę VIII Symfonii, Wielkiej fugi, V Koncertu fortepianowego.
Osoba twórcy została sportretowana w trzech symultanicznych postaciach: jako Beethoven-Człowiek (ekspresyjna kreacja Dominika Senatora), Beethoven-Kreator (Tomu Kawai) i Beethoven-Geniusz (Yuki Itaya): Człowiek doświadcza pełnej gamy uczuć, nadziei i lęków, Kreator tworzy, Geniusz musi zmierzyć się ze swoją wielkością i poczuciem misji. Odtwórcy głównych ról wykazali się dużą wrażliwością na niuanse ruchu zaplanowanego przez choreografa.
„Cisza” jest doskonałą impresją na temat genialnego kompozytora – dzięki ciekawej, wciągającej w wir scenicznych zdarzeń choreografii i zespołowi [...] utrzymuje napięcie i przedstawianym postaciom nadaje wymiar artystyczny.
Nadzwyczajna Złota Maska dla Moniki Maciejewskiej-Potockas i Gintautasa Potockasa w uznaniu prezentowanego niezmiennie od wielu sezonów baletowego kunsztu w partiach solowych i duetach, którego kolejnym potwierdzeniem był spektakl "Cisza" na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi.
Bilety:
Strefa I
60/50
Strefa II
50/45
Strefa III
36/30
Strefa IV
25
Beethoven - Człowiek:
Joshua Legge, Gintautas Potockas, Dominik Senator
Beethoven - Kreator:
Brandon Demmers, Tomu Kawai
Beethoven - Geniusz:
Joshua Legge, Koki Tachibana, Yuki Itaya
Beethoven - Dziecko:
Mikołaj Mikołajewski, Wojciech Wiśniewski
Josephine:
Lydia Boutfeux, Laura Korolczuk, Riho Okuno
Julietta:
Alicja Bajorek, Maria Góralczyk, Boglarka Novak
Karl - Kuzyn:
Bartosz Białowąs, Paweł Kurpiel, Jakub Olejnik
Matka:
Ekaterina Kitaeva-Muśko, Riho Okuno
Ojciec:
Nazar Botsiy, Krzysztof Pabjańczyk
Casper:
Brożek Grzegorz
Główna Para:
Maria Góralczyk, Aleksandra Gryś, Monika Maciejewska-Potockas, Witold Biegański, Joshua Legge, Gintautas Potockas
Fortepian solo (V Koncert fortepianowy L. van Beethovena):
Taras Hlushko, Marcin Werner
Dyrygent:
Michał Kocimski
fot: Joanna Miklaszewska
- Repertuar
- Bilety
- O teatrze
- ŁSB
- Edukacja
- Muzeum
- VOD
- Turniej Wokalny
- Współpraca
- Prasa
- Aktualności
- Projekty
- Multimedia
- Praca
- Ogłoszenia
- Zamówienia publiczne
- Dane osobowe | RODO
- Wypożyczalnia kostiumów
Teatr Wielki w Łodzi
Plac Dąbrowskiego, 90-249 Łódź
tel. centrala 42 647 20 00
tel./fax 42 631 95 52
Plac Dąbrowskiego, 90-249 Łódź
tel. centrala 42 647 20 00
tel./fax 42 631 95 52
design by fast4net